De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 14 Jaargang 7 20 mei 2010

Vermaak en Genot > Poëtisch		delen printen terug


	Het levenslied	Jaap van Lakerveld
	Wie van de lezers maakt er bij deze tekst een passende melodie? De schrijver houdt zich aanbevolen. Refrein Het levenslied, het levenslied Ik zing het van mijn leven niet Hoe mooi het mag zijn Het gaat altijd om pijn, Een geliefde die eenzaam het leven liet Het levenslied, het levenslied Ik zing het van mijn leven niet Met zijn halve noot Van mineur, van de dood Want er is nog zoveel dat het leven ons biedt Het levenslied, mijn lieveling, Denk maar niet dat ik daar over zing. Couplet Hij hield zo zielsveel van zijn liefje Dat hij haar ten huwelijk vroeg Hij wist niet dat zij een zwak hart had Dat die schok van gevoel niet verdroeg Hij zei: ‘allerliefste’ en toonde de ring Voordat hij aan het stotteren sloeg Zij schoot toen al vol en dat was genoeg. Denk maar niet dat ik daarover zing Na jaren de zeeën bevaren Koos haar jongen voor haar en de wal Gesmeekt en gebeden had zij hem bijna Toen ze huilde: ‘stel dat ik beval’. Dat toen op de terugreis het zeeschip verging De meesten zijn nog wel gered Maar dat hij om haar foto zijn hut weer inging, Denk maar niet dat ik daarover zing Dat haar schoot zoiets moois had geworpen Zo’n schoonheid, lieftallig en fijn Dat zij daarvan moeder mocht wezen Dat zo’n meisje haar dochter mocht zijn Zij telde daarvan elke zegening Tot haar leventje bruut werd verstoord Van loverboys had ze nog nimmer gehoord, Denk maar niet dat ik daarover zing. De verhouding was altijd gespannen Hun dochter had keuzes gemaakt Zij hadden die vaak niet begrepen Maar het had hen wel danig geraakt Totdat op een morgen de deurbel ging En zij daar toen stond met een kind Zij wou niet meer leven, voor zonneschijn blind Denk maar niet dat ik daarover zing Na veel lief en veel leed met elkander Waren zij zo vergroeid met elkaar Dat zij ervoor vreesde dat hij eerst zou gaan En hij dacht datzelfde van haar De levensavond, die schemering ’t onvermijdelijk duister verschiet Dat gun je die ouwetjes niet Denk maar niet dat ik daarover zing. Na de plechtigheid was het gezellig De familie ontmoette mekaar En te midden van cake en van koffie Had men nauwelijks oog meer voor haar Aan haar broze hand zijn te wijde ring In gedachten was zij nog bij hem En eventjes dacht ze: hoor ik daar zijn stem? Ik denk dat ik daarover zing! Het levenslied, het levenslied Je moet het wel zingen het levenslied Het lied moet er zijn Met zijn smart met zijn pijn Om ieder die eenzaam het leven liet Het levenslied, het levenslied Nee, zonder leven kan ik niet Met zijn halve noot van mineur, van de dood want dat alles is juist wat het leven biedt Het levenslied, het levenslied Is de troost voor de pijn die het leven biedt **************************** De Leunstoel wordt uitgegeven door: Het Genootschap De Leunstoel. Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php

meer Jaap van Lakerveld - meer "Poëtisch" -

Vermaak en Genot > Poëtisch
Het levenslied	Jaap van Lakerveld
Wie van de lezers maakt er bij deze tekst een passende melodie? De schrijver houdt zich aanbevolen. Refrein Het levenslied, het levenslied Ik zing het van mijn leven niet Hoe mooi het mag zijn Het gaat altijd om pijn, Een geliefde die eenzaam het leven liet Het levenslied, het levenslied Ik zing het van mijn leven niet Met zijn halve noot Van mineur, van de dood Want er is nog zoveel dat het leven ons biedt Het levenslied, mijn lieveling, Denk maar niet dat ik daar over zing. Couplet Hij hield zo zielsveel van zijn liefje Dat hij haar ten huwelijk vroeg Hij wist niet dat zij een zwak hart had Dat die schok van gevoel niet verdroeg Hij zei: ‘allerliefste’ en toonde de ring Voordat hij aan het stotteren sloeg Zij schoot toen al vol en dat was genoeg. Denk maar niet dat ik daarover zing Na jaren de zeeën bevaren Koos haar jongen voor haar en de wal Gesmeekt en gebeden had zij hem bijna Toen ze huilde: ‘stel dat ik beval’. Dat toen op de terugreis het zeeschip verging De meesten zijn nog wel gered Maar dat hij om haar foto zijn hut weer inging, Denk maar niet dat ik daarover zing Dat haar schoot zoiets moois had geworpen Zo’n schoonheid, lieftallig en fijn Dat zij daarvan moeder mocht wezen Dat zo’n meisje haar dochter mocht zijn Zij telde daarvan elke zegening Tot haar leventje bruut werd verstoord Van loverboys had ze nog nimmer gehoord, Denk maar niet dat ik daarover zing. De verhouding was altijd gespannen Hun dochter had keuzes gemaakt Zij hadden die vaak niet begrepen Maar het had hen wel danig geraakt Totdat op een morgen de deurbel ging En zij daar toen stond met een kind Zij wou niet meer leven, voor zonneschijn blind Denk maar niet dat ik daarover zing Na veel lief en veel leed met elkander Waren zij zo vergroeid met elkaar Dat zij ervoor vreesde dat hij eerst zou gaan En hij dacht datzelfde van haar De levensavond, die schemering ’t onvermijdelijk duister verschiet Dat gun je die ouwetjes niet Denk maar niet dat ik daarover zing. Na de plechtigheid was het gezellig De familie ontmoette mekaar En te midden van cake en van koffie Had men nauwelijks oog meer voor haar Aan haar broze hand zijn te wijde ring In gedachten was zij nog bij hem En eventjes dacht ze: hoor ik daar zijn stem? Ik denk dat ik daarover zing! Het levenslied, het levenslied Je moet het wel zingen het levenslied Het lied moet er zijn Met zijn smart met zijn pijn Om ieder die eenzaam het leven liet Het levenslied, het levenslied Nee, zonder leven kan ik niet Met zijn halve noot van mineur, van de dood want dat alles is juist wat het leven biedt Het levenslied, het levenslied Is de troost voor de pijn die het leven biedt **************************** De Leunstoel wordt uitgegeven door: Het Genootschap De Leunstoel. Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2010 Jaap van Lakerveld

	powered by CJ2