archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 7
Jaargang 7
28 januari 2010
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Kunst en kunstenaar Peter Schröder

0707BS 69.1
Cultuurbarbaren?
De PVV wil in Den Haag de kunstbegroting en de kunstwethouder afschaffen en vervangen door een veiligheidsbegroting inclusief wethouder. De vrijkomende 150 miljoen euro kan dan in overleg met de mensen in de wijken besteed worden aan meer en betere veiligheid. Voor nette Nederlanders is Kunst echter mooi en belangrijk en ook wel chique. Een redelijke kunstbegroting mag van nette Nederlanders best een onsje minder bevatten, maar in ieder geval moet het begrotingshoofdstuk als zodanig overeind blijven. Kunst geniet een zekere onaantastbaarheid en hoort niet ter discussie te staan.

Privileges?
Kunst moge dan mooi en belangrijk en chique zijn, de kunstenaar staat niet overal bekend als mooi en belangrijk en chique. De kunstenaar is ook wel onaantastbaar, maar dan omdat hij eigenlijk buiten het gewone-mensen-bestel staat. Hij mag van alles wat ons heel anders zou worden aangerekend. Hij hoeft geen stropdas te dragen, niet om 8 uur ’s ochtends naar zijn werk, veelwijverij en onbekrompen innemen van drank worden hem niet aangerekend. Tot op zekere hoogte staat de kunstenaar net zo boven de wet als de popster of de topsporter – maar die zijn minder verheven en veel en veel duurder. De kunstenaar mag raar doen, moét het misschien zelfs, omdat hij impliciet geacht wordt op zijn onorthodoxe manier dieper door te dringen in het leven op aarde. En die diepere raadselen dan voor ons gewone mensen zichtbaar te maken in een ‘nieuwe hogere werkelijkheid die ontroert en blijvende waarde bezit’.

Correcte toepassingen
We hebben het er op deze plaats al eens over gehad en Kristien Hemmerechts heeft het mooi teruggebracht tot de essentie: ‘mannen kijken graag naar vrouwen, vrouwen willen graag bekeken worden’. Dat lijkt mooi geregeld zo, maar voyeurs of exhibitionisten willen de meesten toch ook weer niet zijn. Mannen en vrouwen beleven plezier aan mooie afbeeldingen van vrouwen en laten die dus maken door artistieke specialisten, beeldende kunstenaars, die van iets aantrekkelijks, begerenswaardigs, iets moois kunnen maken. Geen porno, maar het diepere wezen van de vrouw. De Olympia, de naakte Maya, Aphrodite Anadyomene; deze voorstellingen zijn allemaal officieel goedgekeurd (door mannen in pakken en vrouwen in twinsets) voor openbaar gebruik.

Voorbereidingen
Evenzogoed hebben we zo onze iets jaloerse gedachten over het bevoorrechte leven van de kunstenaar. De bijbehorende stereotypen lenen zich goed voor afbeelding op prentbriefkaarten uit het begin van de vorige eeuw, we zullen ons beperken0707BS 69.2 tot de praktijk van de schilderkunst. Op kaarten 1a en 1b zien we de kunstschilder bezig met voorbereidende werkzaamheden: het doek is opgespijkerd, gegrond en staat al op de ezel, de inspiratie heeft hem bevangen en het enige dat nog ontbreekt is het model. In dit geval zoekt de schilder, onder andere herkenbaar aan zijn lange haar en ruime Alpino, het medium van zijn diepere, hogere werkelijkheid in het dagelijks leven van de straat. Hij spreekt een goedgeklede dame aan (1a) en toetst vervolgens handmatig haar geschiktheid (1b). Haar kin lijkt hem wel te bevallen, we zijn vol vertrouwen dat haar overige kwaliteiten ook toereikend zullen zijn.
De kaarten werden in januari en mei 1905 (in de juiste volgorde) verstuurd door G. Guittars uit Die naar Madame et Monsieur Joanny Bruyère in Vernay Caluiere. Op de ene kaart is de aanhef Chère Nini, op de tweede Cher Joanny et Nini. In de geschreven tekst een verwijzing naar de kaartenverzameling van de vrouw van de afzender (dankbaar voor aanvullingen in haar album met afbeeldingen van bloemen), en nog andere attenties (witte wijn, heerlijk en niet duur), maar niet naar de artistieke bezigheden op de afbeelding.

Jeudige en oudere Bohémiens
Op kaart 2a zien we een kunstschilder die zich in café La Rotonde (Montparnasse, Paris) ontspant met twee Modèles, naar we aannemen na een dag van noest schilderwerk (en niet ter voorbereiding). Er gebeurt veel op deze foto: zojuist heeft iemand de kurk van de champagnefles laten knallen en het ene model heft het glas. De andere kijkt professioneel naar de fotograaf en de schilder steekt een pijpje op. De dames zijn stevig gekleed, inclusief pothoeden, en de ene is tegen de koude gewapend door een stevige bontkraag. Dit in schril contrast tot een ongeklede dame die ruggelings zichtbaar is op een schets tussen de schilderijen aan de muur. Het belooft een gezellig samenzijn te worden.
Ook voor het schildersbestaan geldt dat een jong begin het halve werk betekent. Op kaart 2b zien we een jeugdig, aankomend schilder bezig zich een van de ondersteunende vaardigheden van het schildersvak eigen te maken: het gebruik van drank (direct uit de fles; à même le pot). De leerling lijkt voor zijn ezel serieus en vlijtig aan het werk. Ook hier zien we de toekomst met vertrouwen tegemoet.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.


© 2010 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Kunst en kunstenaar Peter Schröder
0707BS 69.1
Cultuurbarbaren?
De PVV wil in Den Haag de kunstbegroting en de kunstwethouder afschaffen en vervangen door een veiligheidsbegroting inclusief wethouder. De vrijkomende 150 miljoen euro kan dan in overleg met de mensen in de wijken besteed worden aan meer en betere veiligheid. Voor nette Nederlanders is Kunst echter mooi en belangrijk en ook wel chique. Een redelijke kunstbegroting mag van nette Nederlanders best een onsje minder bevatten, maar in ieder geval moet het begrotingshoofdstuk als zodanig overeind blijven. Kunst geniet een zekere onaantastbaarheid en hoort niet ter discussie te staan.

Privileges?
Kunst moge dan mooi en belangrijk en chique zijn, de kunstenaar staat niet overal bekend als mooi en belangrijk en chique. De kunstenaar is ook wel onaantastbaar, maar dan omdat hij eigenlijk buiten het gewone-mensen-bestel staat. Hij mag van alles wat ons heel anders zou worden aangerekend. Hij hoeft geen stropdas te dragen, niet om 8 uur ’s ochtends naar zijn werk, veelwijverij en onbekrompen innemen van drank worden hem niet aangerekend. Tot op zekere hoogte staat de kunstenaar net zo boven de wet als de popster of de topsporter – maar die zijn minder verheven en veel en veel duurder. De kunstenaar mag raar doen, moét het misschien zelfs, omdat hij impliciet geacht wordt op zijn onorthodoxe manier dieper door te dringen in het leven op aarde. En die diepere raadselen dan voor ons gewone mensen zichtbaar te maken in een ‘nieuwe hogere werkelijkheid die ontroert en blijvende waarde bezit’.

Correcte toepassingen
We hebben het er op deze plaats al eens over gehad en Kristien Hemmerechts heeft het mooi teruggebracht tot de essentie: ‘mannen kijken graag naar vrouwen, vrouwen willen graag bekeken worden’. Dat lijkt mooi geregeld zo, maar voyeurs of exhibitionisten willen de meesten toch ook weer niet zijn. Mannen en vrouwen beleven plezier aan mooie afbeeldingen van vrouwen en laten die dus maken door artistieke specialisten, beeldende kunstenaars, die van iets aantrekkelijks, begerenswaardigs, iets moois kunnen maken. Geen porno, maar het diepere wezen van de vrouw. De Olympia, de naakte Maya, Aphrodite Anadyomene; deze voorstellingen zijn allemaal officieel goedgekeurd (door mannen in pakken en vrouwen in twinsets) voor openbaar gebruik.

Voorbereidingen
Evenzogoed hebben we zo onze iets jaloerse gedachten over het bevoorrechte leven van de kunstenaar. De bijbehorende stereotypen lenen zich goed voor afbeelding op prentbriefkaarten uit het begin van de vorige eeuw, we zullen ons beperken0707BS 69.2 tot de praktijk van de schilderkunst. Op kaarten 1a en 1b zien we de kunstschilder bezig met voorbereidende werkzaamheden: het doek is opgespijkerd, gegrond en staat al op de ezel, de inspiratie heeft hem bevangen en het enige dat nog ontbreekt is het model. In dit geval zoekt de schilder, onder andere herkenbaar aan zijn lange haar en ruime Alpino, het medium van zijn diepere, hogere werkelijkheid in het dagelijks leven van de straat. Hij spreekt een goedgeklede dame aan (1a) en toetst vervolgens handmatig haar geschiktheid (1b). Haar kin lijkt hem wel te bevallen, we zijn vol vertrouwen dat haar overige kwaliteiten ook toereikend zullen zijn.
De kaarten werden in januari en mei 1905 (in de juiste volgorde) verstuurd door G. Guittars uit Die naar Madame et Monsieur Joanny Bruyère in Vernay Caluiere. Op de ene kaart is de aanhef Chère Nini, op de tweede Cher Joanny et Nini. In de geschreven tekst een verwijzing naar de kaartenverzameling van de vrouw van de afzender (dankbaar voor aanvullingen in haar album met afbeeldingen van bloemen), en nog andere attenties (witte wijn, heerlijk en niet duur), maar niet naar de artistieke bezigheden op de afbeelding.

Jeudige en oudere Bohémiens
Op kaart 2a zien we een kunstschilder die zich in café La Rotonde (Montparnasse, Paris) ontspant met twee Modèles, naar we aannemen na een dag van noest schilderwerk (en niet ter voorbereiding). Er gebeurt veel op deze foto: zojuist heeft iemand de kurk van de champagnefles laten knallen en het ene model heft het glas. De andere kijkt professioneel naar de fotograaf en de schilder steekt een pijpje op. De dames zijn stevig gekleed, inclusief pothoeden, en de ene is tegen de koude gewapend door een stevige bontkraag. Dit in schril contrast tot een ongeklede dame die ruggelings zichtbaar is op een schets tussen de schilderijen aan de muur. Het belooft een gezellig samenzijn te worden.
Ook voor het schildersbestaan geldt dat een jong begin het halve werk betekent. Op kaart 2b zien we een jeugdig, aankomend schilder bezig zich een van de ondersteunende vaardigheden van het schildersvak eigen te maken: het gebruik van drank (direct uit de fles; à même le pot). De leerling lijkt voor zijn ezel serieus en vlijtig aan het werk. Ook hier zien we de toekomst met vertrouwen tegemoet.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.
© 2010 Peter Schröder
powered by CJ2