Onrustig en onbemind neem

ik mijn rugzak bij de hand om

als invalide, lam en blind, weg te

trekken naar Het Beloofde Land.

Want ik ben in het verkeerde tijdvak

aanbeland van grootheidswaanzin,

genocide en brand waar geldgewin

de bovenhand heeft op de man die

voor ons het brood brak.

 

En ik voel mij echt niet op m'n gemak

in dit labyrint van drijfzand waar men

in de krant weer leest over een kind

wiens lijkje men vindt in een vuilniszak.

Maar geen nood want van hogerhand

word ik geleid om een tijdgenoot te zijn

zonder al die vroomheid en afstand.

Dus neem ik voorlopig nog geen

afscheid: ik plan eerder een reis

naar zon en zee, ergens in Thailand.

Waar mijn schijnheiligheid

levend zal worden verbrand.

En mijn nerveuze kant ......

vertrappeld door een olifant ?

Adieu, rare kwant !

 

***********************