archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 6
9 april 2009
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp delen printen terug
Rotterdam, geen werelddorp Sebastiaan Capel

0612BS Amsrot
 
 
 
 
 
 
 
 
Voor veel buitenlanders heeft Nederland maar één stad: Amsterdam. Sterker: de grap 'Is Nederland de hoofdstad van Amsterdam?' wordt wel eens gemaakt. Maar in Nederland zelf heeft men het regelmatig over de 'G4' : de vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht en heerst er nog steeds rivaliteit tussen Rotterdam en Amsterdam. Reden om Rotterdam eens onder de loep te nemen als wereldstad of werelddorp. Hoe is die stad vergeleken met Amsterdam?

Bij de entree met de trein doet Rotterdam in ieder geval niet onder voor Amsterdam: ook hier is het een gigantische bouwchaos rond het station. Of in het geval van Rotterdam: waar eerst het Centraal Station stond, want daar is een groot deel van verdwenen. Maar hier eindigt ook direct de overeenkomst. Amsterdam biedt bezoekers vervolgens de patat-allee die het Damrak is, met dan al snel historische gebouwen als de Beurs van Berlage, het Paleis op de Dam en de Munttoren. Rotterdam daarentegen heet niet voor niets 'Manhattan aan de Maas'. Hier sta je direct oog in oog met glinsterende, glazen wolkenkrabbers en moet je een stuk doorlopen voor je in een 'normale straat’ wandelt. Die hoge gebouwen komen in Rotterdam veel terug en geven het zeker de uitstraling van een wereldstad. Maar dan een wereldstad uit de wederopbouw-jaren. Het lijkt erop dat de stedenbouwers na het plat bombarderen in de Tweede Wereldoorlog direct wilden laten zien dat dit een 'echte stad' is.

Uiterlijk vertoon is dan ook niet genoeg om een wereldstad te zijn, laat staan een werelddorp waar grootschaligheid en gezelligheid hand in hand gaan. Daarvoor is ook een stedelijk gevoel nodig. Dat is lastig te definiëren, maar een half uur lopen om 11 uur ’s ochtends voor je ergens een kop koffie kan drinken, draagt bijvoorbeeld niet aan dat gevoel bij. Of het feit dat er dan maar bar weinig mensen op straat lopen in Rotterdam (de Lijnbaan buiten beschouwing gelaten). Hier werken de mensen gewoon op kantoor of in de haven en zitten de studenten in de collegebanken. Hoe anders is dat in Amsterdam, waar de creativo’s en andere zzp-ers alle plekken in koffietenten0612BS Rotterdam (open vanaf ’s ochtends vroeg) bezetten met laptop, Ipod en Iphone in de aanslag. En waar niet alleen de studenten kennelijk nooit college volgen, maar zelfs de scholieren overdag overal zichtbaar op straat aanwezig zijn.

Maar in een uithoek van de Waalhaven – al een uithoek op zich – is een teken te zien van de nieuwe stad die Rotterdam ook wil zijn. Hier bevindt zich de RDM-campus. In oude fabrieksgebouwen leren scholieren ontwerpen en klussen aan allerhande auto’s. In een pand er tegenover moeten startende bedrijfjes komen. En het lijkt erop dat er ook studenten komen wonen. Rings a bell? Precies het recept van de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, alleen ontbreekt de horeca hier in Rotterdam nog, waarmee nog meer bezoekers aangetrokken worden. Misschien een nieuwe plek voor horeca-tycoon Herman den Blijker? Het speedboat-tripje met de Watertaxi naar de Erasmusbrug was in ieder geval entertainment en zou groots geadverteerd moeten worden!

De algemene indruk die van Rotterdam achterblijft in de trein terug is die van wolkenkrabbers, grote pleinen, uitgestorven straten en natuurlijk de Erasmusbrug. Een hele andere indruk dan die van Amsterdam. De twee grootste steden van Nederland lijken nauwelijks op elkaar; het lijken wel steden uit verschillende tijdperken of uit verschillende werelden. En het grappige is dat Rotterdam eigenlijk veel grootsteedser overkomt dan het dorp Amsterdam. Ik wil niet direct de 010-020 strijd oprakelen door te zeggen welke de beste soort stad is. Wel weet ik dat ik me in het werelddorp Amsterdam een stuk beter thuis voel dan in de metropolis Rotterdam. De toekomst zal leren of de twee steden meer op elkaar gaan lijken. Amsterdam werkt immers aan de grootstedelijkheid met ingrepen als de NoordZuidlijn, de Zuidas en de ontwikkeling van de Noordelijke IJ-oevers, terwijl Rotterdam juist eraan werkt om jongeren vast te houden, creatievelingen aan te trekken en daarmee wat meer dorpsigheid te creëren.
 
*********************************


© 2009 Sebastiaan Capel meer Sebastiaan Capel - meer "Amsterdam werelddorp" -
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp
Rotterdam, geen werelddorp Sebastiaan Capel
0612BS Amsrot
 
 
 
 
 
 
 
 
Voor veel buitenlanders heeft Nederland maar één stad: Amsterdam. Sterker: de grap 'Is Nederland de hoofdstad van Amsterdam?' wordt wel eens gemaakt. Maar in Nederland zelf heeft men het regelmatig over de 'G4' : de vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht en heerst er nog steeds rivaliteit tussen Rotterdam en Amsterdam. Reden om Rotterdam eens onder de loep te nemen als wereldstad of werelddorp. Hoe is die stad vergeleken met Amsterdam?

Bij de entree met de trein doet Rotterdam in ieder geval niet onder voor Amsterdam: ook hier is het een gigantische bouwchaos rond het station. Of in het geval van Rotterdam: waar eerst het Centraal Station stond, want daar is een groot deel van verdwenen. Maar hier eindigt ook direct de overeenkomst. Amsterdam biedt bezoekers vervolgens de patat-allee die het Damrak is, met dan al snel historische gebouwen als de Beurs van Berlage, het Paleis op de Dam en de Munttoren. Rotterdam daarentegen heet niet voor niets 'Manhattan aan de Maas'. Hier sta je direct oog in oog met glinsterende, glazen wolkenkrabbers en moet je een stuk doorlopen voor je in een 'normale straat’ wandelt. Die hoge gebouwen komen in Rotterdam veel terug en geven het zeker de uitstraling van een wereldstad. Maar dan een wereldstad uit de wederopbouw-jaren. Het lijkt erop dat de stedenbouwers na het plat bombarderen in de Tweede Wereldoorlog direct wilden laten zien dat dit een 'echte stad' is.

Uiterlijk vertoon is dan ook niet genoeg om een wereldstad te zijn, laat staan een werelddorp waar grootschaligheid en gezelligheid hand in hand gaan. Daarvoor is ook een stedelijk gevoel nodig. Dat is lastig te definiëren, maar een half uur lopen om 11 uur ’s ochtends voor je ergens een kop koffie kan drinken, draagt bijvoorbeeld niet aan dat gevoel bij. Of het feit dat er dan maar bar weinig mensen op straat lopen in Rotterdam (de Lijnbaan buiten beschouwing gelaten). Hier werken de mensen gewoon op kantoor of in de haven en zitten de studenten in de collegebanken. Hoe anders is dat in Amsterdam, waar de creativo’s en andere zzp-ers alle plekken in koffietenten0612BS Rotterdam (open vanaf ’s ochtends vroeg) bezetten met laptop, Ipod en Iphone in de aanslag. En waar niet alleen de studenten kennelijk nooit college volgen, maar zelfs de scholieren overdag overal zichtbaar op straat aanwezig zijn.

Maar in een uithoek van de Waalhaven – al een uithoek op zich – is een teken te zien van de nieuwe stad die Rotterdam ook wil zijn. Hier bevindt zich de RDM-campus. In oude fabrieksgebouwen leren scholieren ontwerpen en klussen aan allerhande auto’s. In een pand er tegenover moeten startende bedrijfjes komen. En het lijkt erop dat er ook studenten komen wonen. Rings a bell? Precies het recept van de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, alleen ontbreekt de horeca hier in Rotterdam nog, waarmee nog meer bezoekers aangetrokken worden. Misschien een nieuwe plek voor horeca-tycoon Herman den Blijker? Het speedboat-tripje met de Watertaxi naar de Erasmusbrug was in ieder geval entertainment en zou groots geadverteerd moeten worden!

De algemene indruk die van Rotterdam achterblijft in de trein terug is die van wolkenkrabbers, grote pleinen, uitgestorven straten en natuurlijk de Erasmusbrug. Een hele andere indruk dan die van Amsterdam. De twee grootste steden van Nederland lijken nauwelijks op elkaar; het lijken wel steden uit verschillende tijdperken of uit verschillende werelden. En het grappige is dat Rotterdam eigenlijk veel grootsteedser overkomt dan het dorp Amsterdam. Ik wil niet direct de 010-020 strijd oprakelen door te zeggen welke de beste soort stad is. Wel weet ik dat ik me in het werelddorp Amsterdam een stuk beter thuis voel dan in de metropolis Rotterdam. De toekomst zal leren of de twee steden meer op elkaar gaan lijken. Amsterdam werkt immers aan de grootstedelijkheid met ingrepen als de NoordZuidlijn, de Zuidas en de ontwikkeling van de Noordelijke IJ-oevers, terwijl Rotterdam juist eraan werkt om jongeren vast te houden, creatievelingen aan te trekken en daarmee wat meer dorpsigheid te creëren.
 
*********************************
© 2009 Sebastiaan Capel
powered by CJ2