archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 1
Jaargang 6
9 oktober 2008
Bezigheden > Achter zonwerend glas delen printen terug
Hoe vertel ik het mijn dochter? Peter Schröder

0601BZ Glas
In De Leunstoel zal de komende tijd in de rubriek Achter zonwerend glas aandacht worden besteed aan de zeden en gewoonten van het hedendaagse kantoorleven. De eerste aflevering speelt zich overigens af in een ouder gebouw (met gewoon glas) uit de jaren 70 van de vorige eeuw.
 
- Pappa, waar ga jij nu heen?
- Ik ga vanochtend naar meneer Attema, van Verkeer en Waterstaat, op een mooie kamer in een oud kantoor op de Koninginnegracht. Vanuit zijn kamer kijk je uit op het water waarin ‘s winters kuifeenden zwemmen.
- De Koninginnegracht, met veel verkeer en water, gaan jullie daar de eendjes voeren?
- Nee, behalve meneer Attema zijn daar ook de heren van Gils van Landbouw, De Vries van het Centrale Bureau en Van Galen van Binnenlandse Zaken, meestal zijn ze er al als ik binnenkom. Met zijn allen gaan we vergaderen.
- Dan zeg jij: ‘Dag Attema, dag Van Gils, dag De Vries, dag Van Galen’?
- Precies, en dan zeg ik ’Alles naar wens?’ en dan zeggen zij: ‘We mogen niet mopperen met dit weertje’. Van Gils zegt dan dat het rustig was op de weg, geen enkele file zodat hij lekker kon opschieten. Van Galen zegt dan dat ook de trein dit keer op tijd was.
- Is dát Verkeer en Waterstaat?
- Een beetje. En dan komt meneer Hobbema van Onderwijs binnenhollen. ‘Ha die Hobbema!’zeggen de anderen, ‘nog net op tijd’.
- Als hij te laat is, moet Hobbema dan de volgende keer vroeger komen?
- Nee, het is geen school, soms vinden de anderen het wel prettig als iemand te laat komt, of helemaal niet komt, want dan zijn ze vaak eerder klaar met vergaderen.
- En dan hebben ze toch nog tijd om naar de eenden te kijken?
- Nee, tijd om over ministers en collega’s te praten, en over auto’s.
- Of ze overhoren elkaar de krant van vandaag?
- Ja, en dan zegt meneer Attema: ‘Zullen we beginnen?’ en vóór iemand iets heeft kunnen zeggen horen we ...rinkeldekinkel.... Els binnenkomen met een karretje met kopjes en koffiekannen. ‘Goedemorgen heren’, ‘Ha die Els!’roept iedereen, ‘Heerlijk’, zeggen de mannen dan, ‘een kopje koffie, dat gaat er wel in!’. ‘Meneer De Vries niet zeker?’ zegt Els dan, en dan roept De Vries gauw: ‘Jawel hoor, ik sla niks af als vliegen!’.
- Net zoals Oma Wassenaar op een verjaardag met taartjes rondgaat en dan tegen mij zegt: ‘Dat lust jij zeker niet!’. Voortaan zal ik dan dat van die vliegen zeggen.
- De stemming is er meteen in. ‘Nou heren, ik wens u veel succes met het beleid’ zegt Els dan. ‘Dat zal wel lukken met zulke heerlijke koffie, Els’ zeggen de mannen dan en daarna rinkelt Els met haar kar naar het volgende zaaltje. Als er koffie is kan er begonnen worden en zegt Attema: ‘Heeft iedereen de stukken’?
- ‘Stukken? Stukken van wat?
- Stukken papier met tekst waarover moet worden gepraat. Als er geen stukken zijn gaat iedereen door elkaar praten. Soms heb je je stukken vergeten. Als je toch wilt meepraten, kan je dan snel kopietjes laten maken. Je kan ook meekijken met je buurman – behalve als die naar Old Spice of naar aap ruikt. ‘Dan beginnen we met het verslag van de vorige keer’ zegt Attema. Dan knikt iedereen tevreden behalve Hobbema die zegt: ‘Ik mis geloof ik bijlage 2. van het concept eindrapport’.
- Wat is bijlage 2. van het concept eindrapport?
- Dat is tekst die bij andere tekst hoort, vellen met tekst die iets uitlegt over wat op andere, belangrijker vellen tekst staat. Die hoef je alleen maar te lezen als je werkelijk helemaal niks anders meer te doen hebt. ‘Hee, ik heb die bijlage ook niet’ roept Van Gils dan. ‘Klopt zegt Attema, de definitieve versie is nog niet vastgesteld, die ligt nog voor advies bij het Centrale Bureau’.
- Ik begrijp er niks van!
- Dat kan ook niet, of, nou ja, die vellen met bijlage 2. daar gaat het eigenlijk om bij dat rapport, het zijn de belangrijkste teksten, daar komen we eigenlijk voor. Maar de mensen van het Centrale Bureau zitten er steeds in te krassen, net als juffrouw Bonewit bij jou op school. Alleen zijn ze op dat bureau al twee jaar bezig met krassen en nog steeds niet klaar.
- Dan blijft het Bureau dit jaar zitten?
- ‘Het Bureau heeft zijn huiswerk nog niet af’ zeggen de vergaderaars als ze leuk willen zijn. Daarom kijkt De Vries maar gespannen naar het plafond, want hij is van dat Bureau en heeft al twee jaar geleden gezegd dat ze binnen twee weken uitgekrast zouden zijn.
- Jij had toen je klein was voor zoiets op school in de hoek hebben moeten staan. Bij mij in de klas zou juffrouw Bonewit zeggen dat ze ‘het heus best wel een beetje jammer vindt’.
- Ja, en op een vergadering moet je zelfs dat eigenlijk niet zeggen. ‘Goed, dan kijken we eerst naar het verslag van de vorige keer, het lijkt me een heldere weergave’ zegt Attema.
- ‘Iemand een opmerking over de tekst?’Dan hoor je tevreden nee te schudden, maar vaak vergeet de Vries dat en dan zegt hij: ‘Voorzitter, op pagina 3, 2e alinea van onderen, 1e regel staat dat ik gezegd heb dat mijn Directeur-Generaal “geen voorstander is van dit beleid” en dat heb ik zo niet gezegd of in ieder geval niet zo bedoeld, want mijn Directeur–Generaal is het wel eens met dit beleid, maar is van mening dat eerst duidelijk moet zijn wat de kerntaken zijn vóór verdere stappen worden gezet’. ‘We noteren dat de heer De Vries opmerkte dat de Directeur-Generaal van het Centrale Bureau “gezien de kerntakendiscussie vooralsnog niet geheel kan instemmen met alle aspecten van dit beleid”.
- Nou nou nou, dat lijkt wel televisie, ‘Mijn manchetten zijn witter dan de jouwe’, Wat verschilt er nou?
- De Vries denkt dat zijn ‘nee’ nu wat vriendelijker klinkt, maar de anderen denken nu eerst ‘Daar heb je De Vries weer’ en daarna ‘Gut, het was nog niet tot mij doorgedrongen, maar wat zakkig eigenlijk dat het Centrale Bureau niet meedoet’.
- Dat heeft u mij niet horen zeggen, meneer Schröder.
- Heel goed. Dan zegt Van Gils ‘Voorzitter, even een punt van orde, om kwart over elf moet ik bij de staatssecretaris zijn, ik zou graag vóór elven tot zaken komen.’
- Dan gaan we allemaal op onze beurt wat zeggen tot iedereen zo langzamerhand stilvalt. Als het even meezit zegt Attema dan: ‘Ik denk dat we er wel zo ongeveer zijn en dat we nu kunnen afronden. Het secretariaat zal een datum zoeken voor de volgende vergadering. Ik zal kijken of het mogelijk is dat José van Luijn, senior van Bobbels en Knobbels dan een presentatie kan verzorgen over de door hen ontwikkelde middellangetermijnstrategie voor broedplaatsinnovatie’. ‘Goed idee!’ zeggen de anderen dan.
- Juist
- Als bijna iedereen weg is zal Attema tegen mij zeggen: ‘Op het Centrale Bureau zijn alle koffiejuffrouwen wegbezuinigd. Daar moeten ze nu zelf met een vlekkerig rekje met plastic bekertjes koffie gaan halen uit automaten! Brrr! En nou begint bij ons de accountantsdienst, pardon, de Audit Service, ook al te klagen over de kosten van onze ‘facilitaire klantenservice’. Brrr! Als het nou over kerntaken gaat...’.


© 2008 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Achter zonwerend glas" -
Bezigheden > Achter zonwerend glas
Hoe vertel ik het mijn dochter? Peter Schröder
0601BZ Glas
In De Leunstoel zal de komende tijd in de rubriek Achter zonwerend glas aandacht worden besteed aan de zeden en gewoonten van het hedendaagse kantoorleven. De eerste aflevering speelt zich overigens af in een ouder gebouw (met gewoon glas) uit de jaren 70 van de vorige eeuw.
 
- Pappa, waar ga jij nu heen?
- Ik ga vanochtend naar meneer Attema, van Verkeer en Waterstaat, op een mooie kamer in een oud kantoor op de Koninginnegracht. Vanuit zijn kamer kijk je uit op het water waarin ‘s winters kuifeenden zwemmen.
- De Koninginnegracht, met veel verkeer en water, gaan jullie daar de eendjes voeren?
- Nee, behalve meneer Attema zijn daar ook de heren van Gils van Landbouw, De Vries van het Centrale Bureau en Van Galen van Binnenlandse Zaken, meestal zijn ze er al als ik binnenkom. Met zijn allen gaan we vergaderen.
- Dan zeg jij: ‘Dag Attema, dag Van Gils, dag De Vries, dag Van Galen’?
- Precies, en dan zeg ik ’Alles naar wens?’ en dan zeggen zij: ‘We mogen niet mopperen met dit weertje’. Van Gils zegt dan dat het rustig was op de weg, geen enkele file zodat hij lekker kon opschieten. Van Galen zegt dan dat ook de trein dit keer op tijd was.
- Is dát Verkeer en Waterstaat?
- Een beetje. En dan komt meneer Hobbema van Onderwijs binnenhollen. ‘Ha die Hobbema!’zeggen de anderen, ‘nog net op tijd’.
- Als hij te laat is, moet Hobbema dan de volgende keer vroeger komen?
- Nee, het is geen school, soms vinden de anderen het wel prettig als iemand te laat komt, of helemaal niet komt, want dan zijn ze vaak eerder klaar met vergaderen.
- En dan hebben ze toch nog tijd om naar de eenden te kijken?
- Nee, tijd om over ministers en collega’s te praten, en over auto’s.
- Of ze overhoren elkaar de krant van vandaag?
- Ja, en dan zegt meneer Attema: ‘Zullen we beginnen?’ en vóór iemand iets heeft kunnen zeggen horen we ...rinkeldekinkel.... Els binnenkomen met een karretje met kopjes en koffiekannen. ‘Goedemorgen heren’, ‘Ha die Els!’roept iedereen, ‘Heerlijk’, zeggen de mannen dan, ‘een kopje koffie, dat gaat er wel in!’. ‘Meneer De Vries niet zeker?’ zegt Els dan, en dan roept De Vries gauw: ‘Jawel hoor, ik sla niks af als vliegen!’.
- Net zoals Oma Wassenaar op een verjaardag met taartjes rondgaat en dan tegen mij zegt: ‘Dat lust jij zeker niet!’. Voortaan zal ik dan dat van die vliegen zeggen.
- De stemming is er meteen in. ‘Nou heren, ik wens u veel succes met het beleid’ zegt Els dan. ‘Dat zal wel lukken met zulke heerlijke koffie, Els’ zeggen de mannen dan en daarna rinkelt Els met haar kar naar het volgende zaaltje. Als er koffie is kan er begonnen worden en zegt Attema: ‘Heeft iedereen de stukken’?
- ‘Stukken? Stukken van wat?
- Stukken papier met tekst waarover moet worden gepraat. Als er geen stukken zijn gaat iedereen door elkaar praten. Soms heb je je stukken vergeten. Als je toch wilt meepraten, kan je dan snel kopietjes laten maken. Je kan ook meekijken met je buurman – behalve als die naar Old Spice of naar aap ruikt. ‘Dan beginnen we met het verslag van de vorige keer’ zegt Attema. Dan knikt iedereen tevreden behalve Hobbema die zegt: ‘Ik mis geloof ik bijlage 2. van het concept eindrapport’.
- Wat is bijlage 2. van het concept eindrapport?
- Dat is tekst die bij andere tekst hoort, vellen met tekst die iets uitlegt over wat op andere, belangrijker vellen tekst staat. Die hoef je alleen maar te lezen als je werkelijk helemaal niks anders meer te doen hebt. ‘Hee, ik heb die bijlage ook niet’ roept Van Gils dan. ‘Klopt zegt Attema, de definitieve versie is nog niet vastgesteld, die ligt nog voor advies bij het Centrale Bureau’.
- Ik begrijp er niks van!
- Dat kan ook niet, of, nou ja, die vellen met bijlage 2. daar gaat het eigenlijk om bij dat rapport, het zijn de belangrijkste teksten, daar komen we eigenlijk voor. Maar de mensen van het Centrale Bureau zitten er steeds in te krassen, net als juffrouw Bonewit bij jou op school. Alleen zijn ze op dat bureau al twee jaar bezig met krassen en nog steeds niet klaar.
- Dan blijft het Bureau dit jaar zitten?
- ‘Het Bureau heeft zijn huiswerk nog niet af’ zeggen de vergaderaars als ze leuk willen zijn. Daarom kijkt De Vries maar gespannen naar het plafond, want hij is van dat Bureau en heeft al twee jaar geleden gezegd dat ze binnen twee weken uitgekrast zouden zijn.
- Jij had toen je klein was voor zoiets op school in de hoek hebben moeten staan. Bij mij in de klas zou juffrouw Bonewit zeggen dat ze ‘het heus best wel een beetje jammer vindt’.
- Ja, en op een vergadering moet je zelfs dat eigenlijk niet zeggen. ‘Goed, dan kijken we eerst naar het verslag van de vorige keer, het lijkt me een heldere weergave’ zegt Attema.
- ‘Iemand een opmerking over de tekst?’Dan hoor je tevreden nee te schudden, maar vaak vergeet de Vries dat en dan zegt hij: ‘Voorzitter, op pagina 3, 2e alinea van onderen, 1e regel staat dat ik gezegd heb dat mijn Directeur-Generaal “geen voorstander is van dit beleid” en dat heb ik zo niet gezegd of in ieder geval niet zo bedoeld, want mijn Directeur–Generaal is het wel eens met dit beleid, maar is van mening dat eerst duidelijk moet zijn wat de kerntaken zijn vóór verdere stappen worden gezet’. ‘We noteren dat de heer De Vries opmerkte dat de Directeur-Generaal van het Centrale Bureau “gezien de kerntakendiscussie vooralsnog niet geheel kan instemmen met alle aspecten van dit beleid”.
- Nou nou nou, dat lijkt wel televisie, ‘Mijn manchetten zijn witter dan de jouwe’, Wat verschilt er nou?
- De Vries denkt dat zijn ‘nee’ nu wat vriendelijker klinkt, maar de anderen denken nu eerst ‘Daar heb je De Vries weer’ en daarna ‘Gut, het was nog niet tot mij doorgedrongen, maar wat zakkig eigenlijk dat het Centrale Bureau niet meedoet’.
- Dat heeft u mij niet horen zeggen, meneer Schröder.
- Heel goed. Dan zegt Van Gils ‘Voorzitter, even een punt van orde, om kwart over elf moet ik bij de staatssecretaris zijn, ik zou graag vóór elven tot zaken komen.’
- Dan gaan we allemaal op onze beurt wat zeggen tot iedereen zo langzamerhand stilvalt. Als het even meezit zegt Attema dan: ‘Ik denk dat we er wel zo ongeveer zijn en dat we nu kunnen afronden. Het secretariaat zal een datum zoeken voor de volgende vergadering. Ik zal kijken of het mogelijk is dat José van Luijn, senior van Bobbels en Knobbels dan een presentatie kan verzorgen over de door hen ontwikkelde middellangetermijnstrategie voor broedplaatsinnovatie’. ‘Goed idee!’ zeggen de anderen dan.
- Juist
- Als bijna iedereen weg is zal Attema tegen mij zeggen: ‘Op het Centrale Bureau zijn alle koffiejuffrouwen wegbezuinigd. Daar moeten ze nu zelf met een vlekkerig rekje met plastic bekertjes koffie gaan halen uit automaten! Brrr! En nou begint bij ons de accountantsdienst, pardon, de Audit Service, ook al te klagen over de kosten van onze ‘facilitaire klantenservice’. Brrr! Als het nou over kerntaken gaat...’.
© 2008 Peter Schröder
powered by CJ2