archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 13
Jaargang 5
24 april 2008
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Er is een land .... en dat heet Babyland Peter Schröder

0513BS 42.1
Oorlogszuchtige Teddybeer
Vorige keer passeerden weer heel wat nieuwe baby’s, groepsgewijs geboren uit nesten, kool, mandjes, paaseieren en nog zo het een en ander de revue.
In de soberder tijden tussen 1901 en 1909 was Theodore Roosevelt (1858-1919) president van de Verenigde Staten. ‘Teddy’ Roosevelt was bepaald geen sobere president. Hij was tijdens de Spaans Amerikaanse oorlog commandant van een compagnie cavalerie, de Rough Riders, vocht heldhaftig op Cuba, organiseerde de opstand in Colombia waardoor Panama zelfstandig werd en zorgde dat het Panama kanaal gegraven werd. Van Roosevelt is de uitspraak: I should welcome almost any war, for I think this country needs one en toch kreeg hij in 1906 een Nobelprijs voor de vrede omdat hij een rol speelde in de beëindiging van de Russisch Japanse oorlog. De benaming ‘Teddybeer’ danken we aan zijn dierenliefde: bij een jacht ‘weigerde’ hij een jong beertje dood te schieten en eh, schattig zeg, vandaar dus.

Eugenetisch babykweken
(Laten we doorwerken) Het vat vol tegenstrijdigheden Roosevelt hield in 1903 een toespraak waarin hij alarm sloeg over de toenmalige demografische ontwikkelingen, waarin de blanke middenklasse de geboorten beperkte terwijl naar zijn idee de gekleurde mensen hun reproductie opvoerden. Als dat zo doorging zouden de blanken racial suicide plegen. Om dat te voorkomen riep hij de nette Amerikaanse blanken op meer kinderen op de wereld te helpen. (Eindelijk we zijn er) Volgens onbevestigde berichten werd (in ieder geval praten over) méér kinderen maken een populair thema in de media (Ned: rage, Eng: craze) en zo zou Roosevelt ook de aanzet gegeven hebben tot wat de ansichtologen de multi baby kaarten noemen. Vorige keren werden in deze rubriek voorbeelden van kaarten uit het genre babyovervloed getoond.

Het geheime babyleven
Het is de vraag of Roosevelts gedachtegoed hier een rol heeft gespeeld. En als dat al zo geweest is kregen al snel de thema’s uit veel oudere sagen en legenden de overhand, aangevuld met aanpassingen aan de zeden en gewoonten uit de wereld aan het begin van de 20e eeuw. Vorige keer werd op deze plaats ook al opgemerkt: Er wordt zoveel onzin verteld en dat zou best eens kunnen opgaan voor bovengenoemde ‘verklaring’.
Waarom zou het niet kunnen gaan om afbeeldingen uit een land dat ooit bestaan heeft, en misschien nog wel bestaat, maar dat wij als Grote Mensen uit het oog zijn verloren? Hoeveel begrijpen we eigenlijk van baby’s? Houden we ze echt wel goed in de gaten, dat volkje in die wiegjes, ledikantjes, wipstoeltjes, boxen, MaxiCosies, achter die traphekjes en misschien wel aan die tuigjes?

Sociale, culturele en politieke autonomie
De geleerden (bijv. Brandt Corstius en Kousbroek) hebben op indringende wijze laten zien welke rol de voor Grote Mensen niet toegankelijke babytalen in onze samenleving kunnen spelen. Ze praten eigenlijk niet tegen ons, die kleintjes. Ze doen net of ze reageren op de brabbeltaal, pseudo kinders die wij tegen ze uitslaan, Tata, teoetoe, lekker slaapjes doen etc. etc. ad inf. Maar eigenlijk laten ze zelf niks los. Zo gauw wij ons omdraaien gaan ze met elkaar praten in hun geheime taal.0513BS 42.2 Ze maken vaak serieuze plannen en nemen dan drastische besluiten. Op de prentbriefkaarten van deze aflevering zien we beelden van een belangrijk politiek proces dat zich waarschijnlijk heeft afgespeeld in de jaren tussen 1910 en 1920. Het gaat waarschijnlijk om de afscheiding van een belangrijk babygebied uit een traditioneel koninkrijk, om het ontstaan van een autonoom babyrijk.

Massale migratie
Het is niet onaannemelijk dat een demografische achtergrond in die verzelfstandiging een grote rol heeft gespeeld. Een stijging van het geboortepeil leidde waarschijnlijk tot een lokale overbevolking die forse migratiestromen op gang bracht. Op prentbriefkaart 1a zien we een trein met babyvluchtelingen die elders een beter heenkomen zoeken. Zij zoeken vast geen asyl in een ander Grote Mensen land, maar zullen liever een eigen staat gaan oprichten.
De kaart kent als onderschrift: Wij gaan verhuizen, wie gaat er mee, duidelijk alleen bedoeld voor collega-baby’s. Er gaan heel wat baby’s in deze eerste klasse wagon. De kaart werd in 1912 verstuurd door Tine uit Stadskanaal aan Mej. C. Dopper in Rotterdam.

Parlement
Kaart 1b werd nooit verstuurd en laat 36 baby’s zien in een amfitheater. Centraal staat een zwart geklede babyvoorzitter met hoge hoed die een bordje laat zien waarop de tekst: Openbare zitting. Deskundigen zien hier een zitting van het parlement van babyland. De geachte afgevaardigden zijn sterk betrokken bij de vergadering. Ten einde de korte absenties zoveel mogelijk te beperken zijn de parlementariërs gezeten op een po.

Voedselvoorziening
Babyland schijnt de melkvoorziening goed op orde te hebben gehad. Bij afwezigheid van volwassen moeders zijn het koeien die de melkgift verzorgen en op kaart 2a is te zien dat dit direct, zonder tussenpersonen, van uier op babymond is ingericht. Direct van koe via een slangetje naar baby’s die op de koe meerijden, of op enige afstand in een mand de voedzame drank tot zich nemen. Het onderschrift is De Nieuwe Melkinrichting, de kaart werd in 1915 door Lucie Baldwin uit Amsterdam verstuurd naar de Jongejuffrouw Anna Martens in Huissen.

Prille klanken
Als we de schaarse bronnen mogen geloven speelde het maken van muziek een grote rol in het culturele leven van babyland. Op kaart 2b zien we een orkest van 24 baby’s musiceren onder de bezielde leiding van een dirigent. Het lijkt te gaan om een harmonieorkest met overwegend koperblazers, waaraan vier strijkers (viool, altviool, cello en contrabas) zijn toegevoegd. Musiceren vertegenwoordigt duidelijk zowel lust als leven van het kleine volkje.

Volgende keer: Is er ook een kleuterland?
 
*********************************
Kaarten uit ‘de Peter Schröder Collectie’, copyright 2008 Peter Schröder. Aan mijn website met mooiere versies van de plaatsjes wordt gewerkt.
Veel van de in deze rubriek vertoonde prentbriefkaarten zijn geleverd door Antiquariaat Jac. Verloop. ( www.jacverloop.nl ) Jaap Verloop beschikt over een zeer veelzijdig assortiment ansichtkaarten en ander drukwerk.


© 2008 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Er is een land .... en dat heet Babyland Peter Schröder
0513BS 42.1
Oorlogszuchtige Teddybeer
Vorige keer passeerden weer heel wat nieuwe baby’s, groepsgewijs geboren uit nesten, kool, mandjes, paaseieren en nog zo het een en ander de revue.
In de soberder tijden tussen 1901 en 1909 was Theodore Roosevelt (1858-1919) president van de Verenigde Staten. ‘Teddy’ Roosevelt was bepaald geen sobere president. Hij was tijdens de Spaans Amerikaanse oorlog commandant van een compagnie cavalerie, de Rough Riders, vocht heldhaftig op Cuba, organiseerde de opstand in Colombia waardoor Panama zelfstandig werd en zorgde dat het Panama kanaal gegraven werd. Van Roosevelt is de uitspraak: I should welcome almost any war, for I think this country needs one en toch kreeg hij in 1906 een Nobelprijs voor de vrede omdat hij een rol speelde in de beëindiging van de Russisch Japanse oorlog. De benaming ‘Teddybeer’ danken we aan zijn dierenliefde: bij een jacht ‘weigerde’ hij een jong beertje dood te schieten en eh, schattig zeg, vandaar dus.

Eugenetisch babykweken
(Laten we doorwerken) Het vat vol tegenstrijdigheden Roosevelt hield in 1903 een toespraak waarin hij alarm sloeg over de toenmalige demografische ontwikkelingen, waarin de blanke middenklasse de geboorten beperkte terwijl naar zijn idee de gekleurde mensen hun reproductie opvoerden. Als dat zo doorging zouden de blanken racial suicide plegen. Om dat te voorkomen riep hij de nette Amerikaanse blanken op meer kinderen op de wereld te helpen. (Eindelijk we zijn er) Volgens onbevestigde berichten werd (in ieder geval praten over) méér kinderen maken een populair thema in de media (Ned: rage, Eng: craze) en zo zou Roosevelt ook de aanzet gegeven hebben tot wat de ansichtologen de multi baby kaarten noemen. Vorige keren werden in deze rubriek voorbeelden van kaarten uit het genre babyovervloed getoond.

Het geheime babyleven
Het is de vraag of Roosevelts gedachtegoed hier een rol heeft gespeeld. En als dat al zo geweest is kregen al snel de thema’s uit veel oudere sagen en legenden de overhand, aangevuld met aanpassingen aan de zeden en gewoonten uit de wereld aan het begin van de 20e eeuw. Vorige keer werd op deze plaats ook al opgemerkt: Er wordt zoveel onzin verteld en dat zou best eens kunnen opgaan voor bovengenoemde ‘verklaring’.
Waarom zou het niet kunnen gaan om afbeeldingen uit een land dat ooit bestaan heeft, en misschien nog wel bestaat, maar dat wij als Grote Mensen uit het oog zijn verloren? Hoeveel begrijpen we eigenlijk van baby’s? Houden we ze echt wel goed in de gaten, dat volkje in die wiegjes, ledikantjes, wipstoeltjes, boxen, MaxiCosies, achter die traphekjes en misschien wel aan die tuigjes?

Sociale, culturele en politieke autonomie
De geleerden (bijv. Brandt Corstius en Kousbroek) hebben op indringende wijze laten zien welke rol de voor Grote Mensen niet toegankelijke babytalen in onze samenleving kunnen spelen. Ze praten eigenlijk niet tegen ons, die kleintjes. Ze doen net of ze reageren op de brabbeltaal, pseudo kinders die wij tegen ze uitslaan, Tata, teoetoe, lekker slaapjes doen etc. etc. ad inf. Maar eigenlijk laten ze zelf niks los. Zo gauw wij ons omdraaien gaan ze met elkaar praten in hun geheime taal.0513BS 42.2 Ze maken vaak serieuze plannen en nemen dan drastische besluiten. Op de prentbriefkaarten van deze aflevering zien we beelden van een belangrijk politiek proces dat zich waarschijnlijk heeft afgespeeld in de jaren tussen 1910 en 1920. Het gaat waarschijnlijk om de afscheiding van een belangrijk babygebied uit een traditioneel koninkrijk, om het ontstaan van een autonoom babyrijk.

Massale migratie
Het is niet onaannemelijk dat een demografische achtergrond in die verzelfstandiging een grote rol heeft gespeeld. Een stijging van het geboortepeil leidde waarschijnlijk tot een lokale overbevolking die forse migratiestromen op gang bracht. Op prentbriefkaart 1a zien we een trein met babyvluchtelingen die elders een beter heenkomen zoeken. Zij zoeken vast geen asyl in een ander Grote Mensen land, maar zullen liever een eigen staat gaan oprichten.
De kaart kent als onderschrift: Wij gaan verhuizen, wie gaat er mee, duidelijk alleen bedoeld voor collega-baby’s. Er gaan heel wat baby’s in deze eerste klasse wagon. De kaart werd in 1912 verstuurd door Tine uit Stadskanaal aan Mej. C. Dopper in Rotterdam.

Parlement
Kaart 1b werd nooit verstuurd en laat 36 baby’s zien in een amfitheater. Centraal staat een zwart geklede babyvoorzitter met hoge hoed die een bordje laat zien waarop de tekst: Openbare zitting. Deskundigen zien hier een zitting van het parlement van babyland. De geachte afgevaardigden zijn sterk betrokken bij de vergadering. Ten einde de korte absenties zoveel mogelijk te beperken zijn de parlementariërs gezeten op een po.

Voedselvoorziening
Babyland schijnt de melkvoorziening goed op orde te hebben gehad. Bij afwezigheid van volwassen moeders zijn het koeien die de melkgift verzorgen en op kaart 2a is te zien dat dit direct, zonder tussenpersonen, van uier op babymond is ingericht. Direct van koe via een slangetje naar baby’s die op de koe meerijden, of op enige afstand in een mand de voedzame drank tot zich nemen. Het onderschrift is De Nieuwe Melkinrichting, de kaart werd in 1915 door Lucie Baldwin uit Amsterdam verstuurd naar de Jongejuffrouw Anna Martens in Huissen.

Prille klanken
Als we de schaarse bronnen mogen geloven speelde het maken van muziek een grote rol in het culturele leven van babyland. Op kaart 2b zien we een orkest van 24 baby’s musiceren onder de bezielde leiding van een dirigent. Het lijkt te gaan om een harmonieorkest met overwegend koperblazers, waaraan vier strijkers (viool, altviool, cello en contrabas) zijn toegevoegd. Musiceren vertegenwoordigt duidelijk zowel lust als leven van het kleine volkje.

Volgende keer: Is er ook een kleuterland?
 
*********************************
Kaarten uit ‘de Peter Schröder Collectie’, copyright 2008 Peter Schröder. Aan mijn website met mooiere versies van de plaatsjes wordt gewerkt.
Veel van de in deze rubriek vertoonde prentbriefkaarten zijn geleverd door Antiquariaat Jac. Verloop. ( www.jacverloop.nl ) Jaap Verloop beschikt over een zeer veelzijdig assortiment ansichtkaarten en ander drukwerk.
© 2008 Peter Schröder
powered by CJ2