Wederopstanding voorziet eerst in neervallen. De waarschijnlijkheid dat je dat laatste overkomt is veel groter dan voor het eerste. De Stichting Consument en Veiligheid dacht ons als tuinders al een beetje in de paasstemming te kunnen brengen met het uitbrengen van het rapport ‘Ongevallen tijdens tuinieren’. Zo ben je bezig in de tuin, lees je en zo zit je of – erger nog – lig je op de SEH-afdeling van het ziekenhuis. Vroeger heette dat gewoon de ‘Eerste Hulp’, maar tegenwoordig schijn je alleen welkom te zijn bij de ‘Spoedeisende Hulp’.

Vooral de oudere man schijnt zich in de tuin te verwonden. Of dat komt doordat jongeren niet tuinieren of dat het echt een gevolg is van leeftijd, vertelt het onderzoek niet.

Het risico zit hem vooral in elektrisch aangedreven apparaten. Nu de lente zich aarzelend begint te manifesteren, haalt men de heggeschaar uit het gereedschaphok en de grasmaaier. Dat leidt dan tot wat de deskundigen 'letsel aan de bovenste ledematen' noemen, maar wij tuinders gewoon betitelen als een jaap in je hand of een vinger die erbij hangt en waarvoor snel een lapje moet worden gezocht om het vreselijke bloeden te stelpen.

Zelf behoor ik tot de categorie tuinders die vindt dat gereedschap gewoon met spierkracht moet worden aangedreven. Maar ook dan kan het nog wel eens misgaan. Bijvoorbeeld het met een geoliede lap de messenkooi van de grasmaaier reinigen geeft al gauw de kans om met je vingers tussen de messen en het snijvlak te komen en dan blijkt dat die messen akelig scherp zijn.

Dat er mensen zijn die van de ladder kukelen of uit een boom vallen, verbaast me niet. Maar dat zij een kwart van de slachtoffers vormen, vind ik aanzienlijk. En dan zijn er ook nog tuinders die zich aan schep, schop, schoffel of hark verwonden. 'Altijd de hark met de tanden naar beneden leggen,' zeg ik tegen mezelf bij een pauze tijdens egalisatiewerkzaamheden. De klassieke situatie dat je op de tanden stapt en pats-boem de steel tegen je kop slaat, komt nog steeds voor.

Het rapport geeft stof tot nadenken tijdens routineuze tuinhandelingen als wieden en harken. Tuinieren kent zijn gevaren, maar voor de verzekering is het allemaal te dragen. Je kan beter naar de tuin gaan dan thuisblijven. De directe medische kosten per slachtoffer dat op de SEH-afdeling wordt behandeld of in het ziekenhuis wordt opgenomen na een ongeval tijdens tuinieren, bedragen gemiddeld € 1.400 per slachtoffer. Privé-ongevallen daarentegen leiden tot medische kosten van € 1.800.

Een laddertje beklimmen om de windveren van mijn huisje extra in de beits te zetten en vooral ook de achterkant niet vergeten, stel ik nu maar even uit. De aandacht gaat vooral uit naar de gevaarloze aanleg van het gazon. Dat doe ik in delen en ondanks het afvlakken van de grond met een lat, ben ik erin geslaagd een klein niveauverschil tussen de delen te realiseren. Zal ik net doen alsof ik daarover diep heb nagedacht en het als opmerkelijk detail handhaven of zal ik toch maar de zoden lichten en wat grond weggraven?

De tweede vraag is of het gazon niet te groot wordt. Medetuinders lossen zo'n probleem op door bloemperkjes in het gazon uit te sparen. Dat geeft al gauw een priegelige aanblik. Een andere aanpak zou je kunnen ontlenen aan het kappersvak. Vooral jonge jongens laten tegenwoordig nogal een strepen en banen in hun haar scheren of knippen. Misschien kan ik zo een zigzaglijn in het gazon uitspitten en een trend zetten. Een aardige suggestie las ik ook in de avonturen van een van de hertogen van Buckingham. Hij doodde in een duel een rivaal, daartoe aangezet door de echtgenote van de man die vermomd als jongeman stond toe te kijken hoe haar man aan het mes werd geregen. Daarna vluchtten ze te paard naar het landgoed van haar minnaar. Als boekstaving van zijn daad liet hij de tuinlieden in het gazon een uitsnede van een rapier maken en het jaartal dat het duel plaatsvond. Er stond niet bij wat hij vervolgens in de perkjes liet planten. Iets bloedroods naar ik aanneem.

Misschien dat ik zelf de omtrek van een hark in mijn nieuwe gazon uitspaar. Ik ben er nog niet uit. Een volkomen vlak gazon lijkt me ook wel iets. Eerst maar eens flink de grond blijven aanharken en gras zaaien. En dan zien of het gras zich wil verheffen.

 

* De illustratie bij dit artikel is een foto van het schilderij 'Snijden aan Gras' van Co Westerik.

Zie ook 'De dubbelzinnigheid van Co Westerik' in Nr.3, Jrg.4.

 

**********************************

Kijk eens op www.beleggendoordummies.nl